Εκδρομή 7ης Ιουνίου στη Vall De Nuria | Ελληνική Εκκλησία Βαρκελώνης

Στις 7 Ιουνίου,Κυριακή των Αγίων Πάντων, πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη από την ενορία μας εκδρομή στη Vall de Nuria.

Συναντηθήκαμε στην εκκλησία και μετά τον αγιασμό που τέλεσε ο π.Χριστόδουλος για να έχουμε την ευλογία του προστάτη μας Αγ.Νεκταρίου,ξεκινήσαμε στις 9 π.μ.για τον προορισμό μας περνώντας από το εθνικό πάρκο Montseny με πρώτη μας στάση για καφέ την πόλη Vic, μία πόλη με ιστορικό και θρησκευτικό χαρακτήρα,που την περιβάλλουν αρχαία τείχη και ρωμαϊκός ναός. Επισκεφτήκαμε τον καθεδρικό ναό της Sant Pere,χτισμένο σε πολλούς ρυθμούς (ρωμαϊκό,γοτθικό,μπαρόκ,νεοκλασσικό ελληνικό), γεγονός που οφείλεται στην μακρόχρονη κατασκευή του (1038-1800),τη διακόσμηση του οποίου επιμελήθηκε ο διάσημος ισπανός ζωγράφος Josep Maria Sert το 1900.

Περάσαμε απ΄το επισκοπικό μουσείο αφιερωμένο στην πλειοψηφία του στον σπουδαίο επίσκοπο Abad Oliba,υποστηρικτή της δημιουργίας και της μεταρρύθμισης

του μοναστηριού Monserat (1025), ιδρυτή της συνθήκης Ειρήνης και Εκεχειρίας-κατοπινό Generalitat-και υπεύθυνο για την ίδρυση μίας από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες που στόχο είχε τη μετάφραση των σπουδαιότερων ελληνικών και αραβικών χειρογράφων. Ο ίδιος πίεσε την τότε εκκλησία να αποδεχτεί και τους αραβικούς αλγόριθμους.

Στο δρόμο μας για τη Vall de Nuria περάσαμε από την όμορφη κωμόπολη Ripoll και θαυμάσαμε το ιστορικό της μοναστήρι Santa Maria de Ripoll,αλλοτινό τόπο ταφής των Καταλανών κομήτων,από το Ribes de Freser,όπου εμφιαλώνεται το μεταλλικό νερό Aigua de Ribes,για να φτάσουμε τελικά στο πετρόκτιστο χωριό Queralbs, όπου βρισκόταν ο οδοντωτός που μας οδήγησε στο καταφύγιο της κοιλάδας της Nuria. Απολαύσαμε μία υπέροχη διαδρομή 12,5 χιλιομέτρων κατά μήκος του φαραγγιού της Nuria περνώντας δίπλα από καταρράκτες,θεόρατους γρανιτένιους βράχους και φαράγγια και φτάσαμε σε υψόμετρο 2.000 μ.στο καταφύγιο,με καιρό άλλοτε βροχερό λόγω μεγάλου υψόμετρου,άλλοτε ηπιότερο για να θαυμάσουμε τη λίμνη και τα εξαιρετικά τοπία γύρω απ’αυτήν.

Η Nuria δεν είναι μόνο ένα υπέροχο φυσικό τοπίο στις υψηλότερες κορυφές των Πυρηναίων όπως το Puigmal, αλλά και ένα αξιόλογο πνευματικό και προσκυνηματικό

κέντρο αφιερωμένο στην Παναγία της Nuria, την οποία τιμήσαμε ψάλλοντας το “Τη Υπερμάχω”, στο ερημητήριο του ελληνικής καταγωγής Αγ.Αιγίδιου (Gil), που γεννήθηκε στην Αθήνα το 640 μ.Χ. και φτάνοντας στην Προβηγκία (επιζώντας με μόνη τροφή το γάλα μίας ελαφίνας), πέρασε μεγάλη περίοδο ασκήσεως και προσευχής σε μία σπηλιά στην οποία τοποθέτησε έναν σταυρό και κατασκεύασε μία εικόνα της Παναγίας. Μοιραζόταν το λιγοστό φαγητό του το οποίο μαγείρευε σε μία χάλκινη χύτρα με τους χωρικούς χτυπώντας μία καμπάνα, σύμβολα μετά τον θάνατό του της κοιλάδας της Nuria,χαμένα για αιώνες λόγω ενός σεισμού που ξαναείδαν το φώς με θεϊκή παρέμβαση.

Ο π.Χριστόδουλος μετά την ψαλμωδία και επ’ευκαιρία της όμορφης σύναξης ύμνησε για μία ακόμη φορά το μεγαλείο της αγάπης, της αδελφικότητας και της πνευματικότητας που επιτυγχάνεται εκτός από την εκκλησία και σε τέτοιες όμορφες εξορμήσεις και ευχαριστώντας τους για τη συμμετοχή τους και την άψογη ξενάγηση τους ευλόγησε.

Η ώρα του φαγητού στις τραπεζαρίες του καταφύγιου ήταν μία πανδαισία ελληνικών γεύσεων τα οποία ετοίμασαν οι εκδρομείς και τα οποία όλοι τιμήσαμε με συνοδεία άφθονου κρασιού. Ο υπόλοιπος ελεύθερος χρόνος αξιοποιήθηκε με βόλτες στη λίμνη, ύπνο στους άνετους καναπέδες του καταφυγίου, ανάβαση με το τελεφερίκ σε ψηλότερες κορυφές ή ζεστή σοκολάτα και καφέ στην όμορφη καφετέρια του ξενώνα.Γύρω στις 5.30 πήραμε το δρόμο της επιστροφής, γεμάτοι πανέμορφες εικόνες και υποσχόμενοι να επαναλάβουμε μία παρόμοια εμπειρία με την πρώτη ευκαιρία.